top of page
1. เคย ชินกับความอ้างว้าง
ใจ เหลือแค่ความว่างเปล่า
เศษชีวิตของฉัน มันช่างบางเบา
เหมือนเป็นเงา ที่จางหายไป
2. เฉยชินกับเรื่องร้ายๆ
และสุดท้ายมันก็คงจบไป
ในชีวิตของฉัน มีค่าอะไร
เมื่อร้องไห้ ไม่มีใครปลอบใจ
**เมื่อฉันต้องอยู่คนเดียว
เมื่อเหลียวมองไปไม่เห็นใคร
ได้แต่อ้อนวอน ว่ามีผู้ใด
ที่เข้าใจความรู้สึกตอนนี้
และพระองค์โอบกอดฉัน
คนนั้นที่ ไม่เหลือชิ้นดี
ใจที่แทบตาย ตะเกียงที่ริบหรี่
ได้พบอ้อมกอดพระองค์วันนี้
วันที่หมดหนทาง
bottom of page