A           A7  

1. บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล

          D  

ได้แลเห็นไม้กางเขน

      E7                                          A  

เป็นรอย แห่งความทุกข์ และความอาย

          A          A7            D  

แต่ใจข้ารักกางเขน ที่พระคริสต์ถูกตรึงตาย

         E7                            A  

ไถ่คนบาป ให้รอดพ้น จากอบาย

              E7                        A  

**โดยเหตุนี้ ข้าจึงรัก ไม้กางเขน

              D                        A  

เพราะว่าเป็น ที่จะวางภาระลง

       A                           D    Bm  

ข้าก็คง ยึดกางเขน ไว้ให้มั่น

           A                 E7        A  

แล้ววันหนึ่ง จะแลกเอามงกุฏงาม

              A               A7  

2. ไม้กางเขน โบราณนั้น

             D  

ชาวโลกพา กันดูหมิ่น

    E7                             A  

แต่ข้ารักกางเขนนั้นหนักหนา

                 A          A7  

เพราะพระเยซูคริสต์เจ้า

         D  

สละเนาในเมืองฟ้า

         E7                                A  

เสด็จมา เพื่อยอมตาย บนกางเขน

             A              A7         D  

3. ที่กางเขน โบราณนั้น ข้าได้เห็นรัศมี

      E7                             A  

พระโลหิตพระองค์ ได้หลั่งไหล

           A      A7             D  

เพื่อจะได้ ชำระบาป ในตัวข้า ให้สะอาด

              E7                             A  

นั่นแหล่ะคือ ไม้กางเขน โบราณนั้น

               A              A7  

4. ไม้กางเขน โบราณนั้น

         D  

ยึดมันไว้จนวันตาย

        E7                         A  

หากใคร ติเตียนข้า ไม่ละอาย

             A        A7             D  

เมื่อวันหนึ่ง ถึงเวลาพระองค์มารับข้าไป

       E7                          A  

สู่สวรรค์ อยูที่นั้น สำราญใจ