B           B7  

1. บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล

          E  

ได้แลเห็นไม้กางเขน

      F#7                                        B  

เป็นรอย แห่งความทุกข์ และความอาย

          B          B7            E  

แต่ใจข้ารักกางเขน ที่พระคริสต์ถูกตรึงตาย

         F#7                          B  

ไถ่คนบาป ให้รอดพ้น จากอบาย

              F#7                      B  

**โดยเหตุนี้ ข้าจึงรัก ไม้กางเขน

              E                        B  

เพราะว่าเป็น ที่จะวางภาระลง

       B                           E    C#m  

ข้าก็คง ยึดกางเขน ไว้ให้มั่น

           B                 F#7      B  

แล้ววันหนึ่ง จะแลกเอามงกุฏงาม

              B               B7  

2. ไม้กางเขน โบราณนั้น

             E  

ชาวโลกพา กันดูหมิ่น

    F#7                           B  

แต่ข้ารักกางเขนนั้นหนักหนา

                 B          B7  

เพราะพระเยซูคริสต์เจ้า

         E  

สละเนาในเมืองฟ้า

         F#7                              B  

เสด็จมา เพื่อยอมตาย บนกางเขน

             B              B7         E  

3. ที่กางเขน โบราณนั้น ข้าได้เห็นรัศมี

      F#7                           B  

พระโลหิตพระองค์ ได้หลั่งไหล

           B      B7             E  

เพื่อจะได้ ชำระบาป ในตัวข้า ให้สะอาด

              F#7                           B  

นั่นแหล่ะคือ ไม้กางเขน โบราณนั้น

               B              B7  

4. ไม้กางเขน โบราณนั้น

         E  

ยึดมันไว้จนวันตาย

        F#7                       B  

หากใคร ติเตียนข้า ไม่ละอาย

             B        B7             E  

เมื่อวันหนึ่ง ถึงเวลาพระองค์มารับข้าไป

       F#7                        B  

สู่สวรรค์ อยูที่นั้น สำราญใจ