C C7
1. บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล
F
ได้แลเห็นไม้กางเขน
G7 C
เป็นรอย แห่งความทุกข์ และความอาย
C C7 F
แต่ใจข้ารักกางเขน ที่พระคริสต์ถูกตรึงตาย
G7 C
ไถ่คนบาป ให้รอดพ้น จากอบาย
G7 C
**โดยเหตุนี้ ข้าจึงรัก ไม้กางเขน
F C
เพราะว่าเป็น ที่จะวางภาระลง
C F Dm
ข้าก็คง ยึดกางเขน ไว้ให้มั่น
C G7 C
แล้ววันหนึ่ง จะแลกเอามงกุฏงาม
C C7
2. ไม้กางเขน โบราณนั้น
F
ชาวโลกพา กันดูหมิ่น
G7 C
แต่ข้ารักกางเขนนั้นหนักหนา
C C7
เพราะพระเยซูคริสต์เจ้า
F
สละเนาในเมืองฟ้า
G7 C
เสด็จมา เพื่อยอมตาย บนกางเขน
C C7 F
3. ที่กางเขน โบราณนั้น ข้าได้เห็นรัศมี
G7 C
พระโลหิตพระองค์ ได้หลั่งไหล
C C7 F
เพื่อจะได้ ชำระบาป ในตัวข้า ให้สะอาด
G7 C
นั่นแหล่ะคือ ไม้กางเขน โบราณนั้น
C C7
4. ไม้กางเขน โบราณนั้น
F
ยึดมันไว้จนวันตาย
G7 C
หากใคร ติเตียนข้า ไม่ละอาย
C C7 F
เมื่อวันหนึ่ง ถึงเวลาพระองค์มารับข้าไป
G7 C
สู่สวรรค์ อยูที่นั้น สำราญใจ