F           F7  

1. บนภูเขาซึ่งอยู่ไกล

          Bb

ได้แลเห็นไม้กางเขน

      C7                                          F  

เป็นรอย แห่งความทุกข์ และความอาย

          F          F7            Bb

แต่ใจข้ารักกางเขน ที่พระคริสต์ถูกตรึงตาย

         C7                            F  

ไถ่คนบาป ให้รอดพ้น จากอบาย

              C7                        F  

**โดยเหตุนี้ ข้าจึงรัก ไม้กางเขน

              Bb                      F  

เพราะว่าเป็น ที่จะวางภาระลง

       F                           Bb  Gm  

ข้าก็คง ยึดกางเขน ไว้ให้มั่น

           F                 C7        F  

แล้ววันหนึ่ง จะแลกเอามงกุฏงาม

              F               F7  

2. ไม้กางเขน โบราณนั้น

             Bb

ชาวโลกพา กันดูหมิ่น

    C7                             F  

แต่ข้ารักกางเขนนั้นหนักหนา

                 F          F7  

เพราะพระเยซูคริสต์เจ้า

         Bb

สละเนาในเมืองฟ้า

         C7                                F  

เสด็จมา เพื่อยอมตาย บนกางเขน

             F              F7         Bb

3. ที่กางเขน โบราณนั้น ข้าได้เห็นรัศมี

      C7                             F  

พระโลหิตพระองค์ ได้หลั่งไหล

           F      F7             Bb

เพื่อจะได้ ชำระบาป ในตัวข้า ให้สะอาด

              C7                             F  

นั่นแหล่ะคือ ไม้กางเขน โบราณนั้น

               F              F7  

4. ไม้กางเขน โบราณนั้น

         Bb

ยึดมันไว้จนวันตาย

        C7                         F  

หากใคร ติเตียนข้า ไม่ละอาย

             F        F7             Bb

เมื่อวันหนึ่ง ถึงเวลาพระองค์มารับข้าไป

       C7                          F  

สู่สวรรค์ อยูที่นั้น สำราญใจ